Heb je een negatieve UWI-test gehad, ook al heb je symptomen van een UWI?

Of je krijgt een positief resultaat, gevolgd door een negatief resultaat, ook al zijn je UWI-symptomen niet echt verbeterd.

Wees gerust, je bent niet de enige die dit heeft meegemaakt. En wat nog geruststellender is, is dat er een goede kans is dat je testresultaten verkeerd waren en dat je inderdaad een UWI hebt.

De wetenschap ondersteunt je vermoedens dat de standaard UWI-test onnauwkeurig is. Het is bewezen dat de test onnauwkeurig is en dit artikel legt uit waarom en wat je eraan kunt doen.

Spring naar sectie:

• Hoe nauwkeurig zijn UWI-testmethoden? Niet erg nauwkeurig. >>>>
• Waarom je UWI-teststrips niet kunt vertrouwen. >>>>
• 8 Redenen waarom je negatieve UWI-test verkeerd kan zijn. >>>>
• 5 Alternatieve UWI-testmethoden die je kunt proberen. >>>>
• Moet je alternatieven proberen als je een negatieve UWI-test krijgt? >>>>

Er zijn twee standaardmanieren om een UWI-test uit te voeren:

1. Een snelle dipstick-striptest, die ter plekke door je arts wordt gedaan (of thuis)
2. Een urinekweek, waarbij je monster naar een laboratorium wordt gestuurd en in de loop van 24-48 uur wordt getest.

Ondanks het feit dat beide testen sinds respectievelijk de jaren 1980 en 1950 de wereldwijde standaard zijn voor het testen op UWI, zijn ze uiterst onnauwkeurig. Testresultaten voor UWI’s kunnen negatief zijn, zelfs als mensen een infectie hebben.

Nauwkeurigheid van standaard UWI-tests

In werkelijkheid worden antibiotica heel vaak voorgeschreven zonder enige vorm van UWI-test. Patiënten en artsen zijn zeer bekwaam in het herkennen van de symptomen van een UWI, maar er zijn problemen met deze aanpak.

Statistieken tonen aan dat 26-44% van de vrouwen een herhaling van hun eerste UWI krijgt. Bij deze 26-44% is de eerste behandeling waarschijnlijk mislukt.

Er zijn aanwijzingen dat bij elke nieuwe UWI een nieuwe UWI waarschijnlijker wordt.

Hoe meer UWI’s je hebt, hoe groter de kans op een nieuwe.

Als de behandeling van uw UWI de eerste keer mislukt is, is het cruciaal om zo snel mogelijk uit te zoeken waarom, om de cyclus van herhaling te doorbreken voordat deze escaleert.

Waarom leveren standaard testmethoden voor UWI’s dan zo vaak negatieve testresultaten op, zelfs als er een UWI aanwezig is?

Laten we eerst eens kijken naar de urineteststrips die je thuis of bij de dokter kunt gebruiken. Daarna leggen we uit wat de problemen zijn met het kweken van urine in een laboratorium.

Als je de problemen van beide tests kent, kun je de juiste vragen stellen als je het gevoel hebt dat je negatieve resultaten niet kloppen.

We hebben ook een gratis download gemaakt met een overzicht van de verschillende soorten testen. Geef aan het einde van dit artikel het e-mailadres op waarop je de download wilt ontvangen. Ga direct naar de download.

UWI-teststrips worden vaak gebruikt als een eerste indicator voor UWI. Onderzoek heeft aangetoond dat deze teststrips onbetrouwbaar zijn en niet kunnen worden gebruikt om een infectie uit te sluiten.

Je hebt waarschijnlijk wel eens een UWI-teststrip gezien als je ooit naar de dokter bent geweest voor een vermoedelijke UWI, maar je kunt ze ook online of zonder recept kopen om thuis te gebruiken.

Teststrips voor thuisgebruik bevatten vaak maar twee van de onderstaande indicatoren (de gekleurde vakjes).

Wat UWI-striptest indicatoren betekenen

Indicator	Why It’s Used
pH Level	If your urine pH is outside the normal range of 5-7, there could be an issue, or your urine pH may have been temporarily altered by something you ate or drank.
Protein	Protein in the urine (proteinuria) can indicate kidney disease or other health issues, but it can also be caused by: - Urinary tract infection - Dehydration - Stress or strenuous exercise - Exposure to extreme cold - Fever
Sugar	The most common cause of sugar in the urine is diabetes, but it can also indicate other rare health conditions.
Ketone	Ketones in the urine can also be caused by diabetes, but can also be a result of a state of ketosis, where the body burns fat instead of sugar for fuel.
Bilirubin	Bilirubin in the urine may be an early indicator of liver damage, however, this indicator is known to be highly inaccurate.
Urobilinogen	Urobilinogen is a by-product of Bilirubin production and may indicate issues with the liver, among other health issues.
Nitrite	Some bacteria that cause UTIs make an enzyme that changes urinary nitrates into nitrites. So if the strip is positive for nitrites, the conclusion is that you have a bacterial UTI. Note that many bacteria do not create nitrites in your urine.
Red blood cells (erythrocytes)	Blood can appear in urine due to strenuous exercise, but generally, blood in the urine is taken to be a sign of infection, inflammation, disease, or injury to the urinary tract.
White blood cells (leukocytes esterase)	A positive strip result for white blood cells in your urine indicates an infection in your urinary tract, or possibly, kidney disease.

Studies tonen aan dat UWI-teststrips slechts in 30% van de gevallen betrouwbaar zijn . Dit betekent dat u een negatief UWI-testresultaat kunt krijgen en toch een infectie kunt hebben.

“My urine was visibly cloudy and it burned when I went to pee. My doctor used a UTI test strip in my urine sample and said everything on the test strip was normal. I was told I didn’t have an infection even though I’ve had UTIs before and I know exactly what they feel like.”

Sommige onderzoeken hebben botweg geconcludeerd dat UWI-teststrips moeten worden afgeschaft als hulpmiddel voor de diagnose van UWI’s bij patiënten met symptomen van de lagere urinewegen.

Gezien de lage nauwkeurigheid van UWI-teststrips, als de resultaten negatief zijn maar je wel UWI-symptomen hebt, wordt over het algemeen aangeraden om een urinekweektest te laten doen in een laboratorium.

Dat brengt ons bij het volgende probleem…

Laten we er geen doekjes om winden: als de uitslag van een urinekweek negatief is, maar je hebt nog steeds symptomen, dan is het heel goed mogelijk dat je een UWI hebt. Helaas kunnen deze testproblemen een extra laag van verwarring en onzekerheid toevoegen bij het zoeken naar antwoorden.

Dit gebeurt heel vaak en hieronder kunnen we uitleggen waarom. Het is ook een goed idee om te begrijpen hoe een standaard urinekweek werkt.

Lees Ally’s verhaal, ‘Een ingebedde UWI: slopender dan wanneer het pijn doet om te plassen’ hier.

Het is algemeen bekend dat urine steriel is – het is zelfs ingebakken in het advies voor ‘eerste hulp’, zoals “op een wond plassen is beter dan niet-steriel water gebruiken”. Maar het blijkt niet zo te zijn.

De blaas heeft zijn eigen unieke microbioom en een ideale balans van microben die je lichaam zo goed mogelijk probeert te behouden.

Studies hebben honderden verschillende bacteriën gevonden in gezonde blazen. En bij patiënten met UWI’s zijn er zelfs nog meer gevonden. Dat zijn veel verschillende bacteriën waarvan werd aangenomen dat ze niet in de blaas voorkwamen!

Omdat UWI-testtechnieken er altijd vanuit zijn gegaan dat urine steriel is, zijn ze altijd gebrekkig geweest.

Voor velen heeft dit tot gevolg dat de testresultaten van UWI’s ‘besmetting’ vermelden, wat betekent dat de bacteriën van een andere bron dan de blaas kwamen – mogelijk van de huid, vagina of ergens anders.

Deze ‘besmetting’ kan in feite bacteriën van binnenin de blaas zijn die als onderdeel van de puzzel moeten worden beschouwd. De resultaten kunnen ook onbeduidende groeiniveaus laten zien die dan vaak worden genegeerd.

Het is belangrijk om te weten dat contaminatie van het monster ook een reële mogelijkheid is, dus het is ook belangrijk om dit te minimaliseren. Hieronder bespreken we dit verder.

#2. De ziekteverwekker(s) die je symptomen veroorzaken zitten misschien niet in je monster

Standaard UWI-testmethoden richten zich op vrij zwevende ziekteverwekkers (zo ontstaan UWI’s).

Bij elke nieuwe UWI is er een verhoogd risico op een ingebedde, moeilijk te behandelen blaasontsteking. Een infectie die is ingebed in of vastgehecht aan de blaaswand wordt een biofilm genoemd.

Biofilms zijn niet altijd slecht – veel soorten bacteriën vormen deze structuren van nature en ze zijn een belangrijk onderdeel van het darmmicrobioom.

Wanneer bacteriën biofilms vormen in de blaas, zweven ze niet langer vrij rond. Als de bacteriën niet in de urine rondzweven, komen ze bij het plassen niet in je bloed terecht. Bekijk onze video over biofilms in de blaas.

Als de bacteriën niet in je monster zitten, worden ze niet gedetecteerd.

Er zijn andere redenen waarom je monster geen detecteerbare bacterieniveaus kan bevatten, waaronder overhydratatie. Als je blaas vaak gespoeld wordt en je urine verdund is, kan het zijn dat je monster niet genoeg bacteriën bevat om een urinekweek op te sporen.

#3. De UWI-test was nooit bedoeld voor alledaagse UWI’s

In de jaren 1950 voerde een wetenschapper met de naam Kass twee kleine onderzoeken uit bij twee groepen vrouwen met acute nierinfecties. De ene groep deelnemers bestond uit zwangere vrouwen, de andere uit niet-zwangere vrouwen.

Kass ontdekte dat een bepaalde concentratie bacteriën in een gekweekt urinemonster voldoende was om met 80% nauwkeurigheid een nierinfectie aan te tonen.

Kass suggereerde dat er sprake was van een nierinfectie als er een bepaalde hoeveelheid bacteriën in de urine werd aangetroffen. Dit wordt de Kass-drempel genoemd en misschien heb je hiernaar verwezen in de testresultaten van je UWI.

The Kass threshold means a concentration of 100,000 (105) colony forming units (CFU) of bacteria per milliliter of cultured urine must be present to indicate an infection. It is a very specific threshold without much room for interpretation.

Het belangrijkste punt hier is dat de Kass-test al slechts 80% nauwkeurig was voor acute nierinfecties. De test is nooit gevalideerd voor gebruik bij infecties van de lagere urinewegen, zoals blaas- of plasbuisinfecties.

Toch werd deze test omarmd door de medische gemeenschap en is het al meer dan 60 jaar de wereldwijde standaardtest voor UWI.

Sindsdien is gebleken dat de Kass-drempel veel te hoog is om veel lagere urineweginfecties op te sporen. Dat wil zeggen dat veel lagere aantallen bacteriën in de urine kunnen wijzen op een UWI.

Omdat moderne urinekweektesten gebaseerd zijn op de Kass-drempel, wordt een bacterietelling onder de Kass-drempel niet beschouwd als een infectie en worden er geen antibioticagevoeligheidsonderzoeken gedaan.

 

#4. UWI’s kunnen worden veroorzaakt door meerdere ziekteverwekkers (de slechteriken)

Een ander probleem met de standaard urinekweek in het midden van de urinestraal, of Kass-test, is dat deze zoekt naar één pathogeen en geen rekening houdt met de mogelijkheid van meerdere infectieveroorzakende pathogenen.

Als er meerdere ziekteverwekkers worden gevonden, wordt algemeen aangenomen dat het urinemonster besmet was.

Dit is een probleem omdat sommige chronische infecties veroorzaakt blijken te worden door meerdere ziekteverwekkers die naast elkaar in de blaas aanwezig zijn. En elke ziekteverwekker kan een andere behandelingsaanpak vereisen.

“Our biological studies reveal mixed microbial infections hiding inside the cells of the bladder. Located there, the microbes seem quiescent but cause low-grade inflammation that may cause various bladder symptoms...Cloistered, inside cells bacteria escape antibiotic and immune attack.” Professor Malone-Lee, Whittington Hospital, UK

De standaard urinekweekmethode bootst het milieu in de blaas niet na. Zoals we hierboven beschreven, gebruikt een urinekweek een specifiek medium en specifieke omstandigheden gedurende een korte tijd.

De overgrote meerderheid van alle bekende organismen groeit niet in deze omstandigheden. En veel organismen die zich prima kunnen handhaven en vermenigvuldigen in de blaas, zullen niet groeien in de omgeving van een kweekplaat.

Dit betekent dat de standaard urinekweekmethoden niet in staat zijn om alle UWI veroorzakende pathogenen te identificeren. En als uw UWI door een van deze ziektekiemen wordt veroorzaakt, krijgt u negatieve UWI-testresultaten.

De onderstaande afbeelding toont organismen die in de blaas zijn geïdentificeerd met behulp van uitgebreide kweekprotocollen. De markeringen kunnen als volgt worden geïnterpreteerd:

• Oranje sterren – Bacteriën waarvan bekend is dat ze geassocieerd worden met UWI’s of UWI’s verergeren, maar die niet gedetecteerd worden door SUC.
• Gele pijlen – Bekende uropathogenen die niet gedetecteerd worden door SUC.
• Donkerrode pijlen – Organismen die SUC detecteert.
• Ongemerkte – Er is niet veel bekend over de ongemerkte organismen. Sommige zijn misschien gunstig (zoals de andere Lactobacillus-soorten), andere goedaardig (niet goed en niet slecht) en sommige zijn misschien nog niet ontdekte uropathogenen. Meer onderzoek is nodig.

Met alternatieve testmethoden, zoals EQUC, PCR en NGS, kunnen veel ziekteverwekkers worden geïdentificeerd die niet groeien in een urinekweek.

Dr. Krystal Thomas-White, onze wetenschappelijk adviseur hier bij Live UTI Free, gaf ons onlangs aanvullende informatie over waarom standaard urinekweken zo onnauwkeurig kunnen zijn. Ze deelt deze inzichten en meer in ons video-interview. Bekijk het!

#6. Witte bloedcellen in urine worden vaak genegeerd

We hebben het al eerder gehad over witte bloedcellen (leukocyten) in urine, als een van de indicatoren op een UWI-teststrip. Hoezeer we ook ineenkrimpen bij het woord, witte bloedcellen worden meestal pus genoemd.

Witte bloedcellen worden ook gezocht in een standaard urinekweek in een laboratorium. Als bij een van beide testmethoden witte bloedcellen in je urine worden aangetroffen, is het waarschijnlijk dat je een urineweginfectie hebt.

Helaas wordt de aanwezigheid van witte bloedcellen in een urinekweek gemeten tegen een drempel die nog eerder werd vastgesteld dan de Kass-drempel.

Je kunt de meting van de witte bloedcellen zien als een back-up van de Kass-test. Idealiter krijg je UWI-testresultaten die een significante hoeveelheid aanwezige bacteriën laten zien, PLUS een niveau van witte bloedcellen dat bevestigt dat je lichaam een infectie bestrijdt.

Veel bacteriën in combinatie met pus – een reactie van het immuunsysteem – vormt een solide basis voor een UWI.

Er zijn drie belangrijke problemen met het meten van witte bloedcellen in een urinemonster:

1. Net als de Kass-drempel suggereert onderzoek dat de drempel voor witte bloedcellen ook te hoog is en dat lagere niveaus van witte bloedcellen kunnen wijzen op een infectie van de urinewegen.
2. Witte bloedcellen sterven snel af buiten het lichaam en kunnen al aanzienlijk verminderd zijn tegen de tijd dat er een test plaatsvindt.
3. Als je urine witte bloedcellen bevat maar niet slaagt voor de Kass-test, kan het verhoogde aantal witte bloedcellen worden beschouwd als een afwijking en worden afgedaan als onbelangrijk.

Dit derde punt wordt gewoonlijk ‘steriele pyurie’ genoemd.

Pyuria means pus in the urine, and sterile means the absence of bacteria. So ‘sterile pyuria’ basically means pus was found in the urine, but infection-causing bacteria was not.

Veel onderzoekers geloven dat steriele pyurie vaak onjuist wordt gerapporteerd omdat de Kass-drempel te hoog is en dat er lagere niveaus van bacteriën aanwezig en significant kunnen zijn.

“I had ongoing symptoms. Sometimes acute, sometimes minor, but always there. I bought UTI test strips to monitor my urine. Every single day it showed I had raised white blood cells, but when I sent my urine to a lab, it kept coming back negative for an infection. I had no idea what was going on.”

#7. Epitheelcellen als immuunrespons worden over het hoofd gezien

Epitheelcellen zijn het kwetsbare weefsel dat het grootste deel van de urinewegen bekleedt, waaronder de blaas. Als je een UWI hebt, kan je lichaam epitheelcellen loslaten als onderdeel van de verdediging tegen ziekteverwekkers die biofilms of Intracellulaire bacteriële gemeenschappen (IBG’s) vormen.

Het lichaam is echt verbazingwekkend. Ziekteverwekkers dringen binnen en beginnen gemeenschappen te vormen op en binnen de blaasslijmvliescellen en je lichaam begint zijn eigen cellen op te offeren in een poging het plan te verijdelen.

In het verleden werden deze epitheelcellen, als ze werden aangetroffen in urine die negatief testte op bacteriën, beschouwd als contaminatie van het monster. Het is nu duidelijk dat de aanwezigheid van epitheelcellen een indicatie kan zijn van een onderliggende, ingebedde infectie.

#8. Het is bijna onmogelijk om een onbezoedeld urinemonster te verzamelen

Als je ooit een urinemonster hebt moeten afstaan voor een of andere test, ben je waarschijnlijk bekend met de termen ‘midstream’ en ‘clean-catch’. Deze verwijzen in feite naar een urinemonster dat alleen wordt opgevangen tijdens het midden van het urineren en dat vrij is van verontreiniging. Er zijn hier twee problemen.

Laten we eerst eens kijken naar besmetting. Anatomisch gezien is de kans enorm groot dat urine die uit de urinebuis komt bacteriën oppikt van de omringende huid en vagina, en die komen in het monster terecht.

Ten tweede is het echt moeilijk om boven een toilet te gaan zitten, de schaamlippen te scheiden (voor vrouwen) en tegelijkertijd een beker voor het verzamelen van monsters bij de hand te houden, en dan slechts 30 ml urine op te vangen uit een stroom die in totaal honderden milliliters kan zijn.

Het resultaat van al deze moeilijkheden is dat tot 1 op de 4 urinemonsters als vervuild wordt beschouwd. Ongeacht het type test dat je kiest of wordt aangeraden, het is altijd het beste om een nauwkeurig monster te hebben.

We kunnen het niet genoeg herhalen… Geen bewijs van infectie is niet hetzelfde als bewijs van geen infectie.

Of, om het in een minder verbijsterende uitdrukking te zeggen – alleen omdat je een negatief UWI-testresultaat hebt, betekent dit niet dat je geen infectie hebt, vooral niet als de gebruikte test een standaard urinekweek (SUC) was.

Er zijn andere testopties beschikbaar, variërend van een aangepaste urinekweektest tot hightech methoden voor genetische sequentiebepaling zoals hieronder beschreven.

Naast de informatie die hier is opgenomen, hebben we deze testalternatieven ook behandeld in een informatie- en diagnosemap die u kunt downloaden en delen met uw arts. U kunt deze informatiebron downloaden via onze pagina over hoe u met uw arts kunt praten over chronische en terugkerende UWI of door onderstaand formulier in te vullen.

Bekijk onze videoreeks met experts voor meer informatie over hoe standaard urinekweken misleidend zijn en kunnen leiden tot een onjuiste diagnose.

“There’s an old expression, if it looks like a duck, walks like a duck, and quacks like a duck. It's gotta be a duck. And so to have somebody who has pain, urgency, frequency and burning, and yet they're told they don't have an infection because a urine culture was negative, who do you believe? Are you treating a lab result? Or are you treating a person?” Ruth Kriz, APRN

Als je een negatieve UWI-test hebt gekregen en het gevoel hebt dat je alle opties hebt uitgeput, maar nog steeds symptomen ervaart die je leven beïnvloeden, is het misschien tijd om meer te weten te komen over hoe je verder kunt gaan.

Een aantal onderzoekers, specialisten en artsen in verschillende landen hebben uitgebreidere benaderingen ontwikkeld voor aandoeningen zoals terugkerende UWI, chronische cystitis en interstitiële cystitis.

Dankzij hun inspanningen zijn er een paar alternatieve testopties die je misschien wilt overwegen.

1. Testen met een polymerasekettingreactie (PCR) op UWI

Polymerase kettingreactie (PCR) is een van de meest gebruikte DNA-gebaseerde testmethoden voor UWI. PCR is een zeer gevoelige en specifieke methode die wordt gebruikt om organismen te detecteren door miljoenen kopieën te maken van DNA-sequenties die aanwezig zijn in een urinemonster. Met dit proces kunnen organismen worden geïdentificeerd, maar alleen de organismen waarop wordt getest.

De geselecteerde organismen vormen een zogenaamd panel en voor testen op UWI’s kan dit panel uit enkele tot tientallen organismen bestaan. Vanwege de beperkingen van het aantal organismen dat een panel kan bevatten, bestaat het risico dat het organisme of de organismen die de symptomen van een patiënt veroorzaken niet in het panel worden opgenomen en daarom niet worden gedetecteerd.

Om aan deze mogelijkheid tegemoet te komen, bevatten PCR-panels voor testen op UWI’s meestal een lijst van organismen die het vaakst in verband worden gebracht met UWI-symptomen.

We hebben samengewerkt met een paar testlaboratoria om meer te vertellen over deze testmethode en hoe verschillende laboratoria de technologie implementeren, met UWI-patiënten in gedachten.

Bekijk ons interview met Dr. Heidi Peterson, die de voordelen van PCR-testen bespreekt in haar holistische benadering van terugkerende UWI’s, of bekijk ons interview met Dr. Elizabeth Kavaler, die het PCR-testproces bespreekt.

Emeritus Medische Technologieën

Emeritus Medical Technology combineert een PCR UWI-test met een portaal voor patiëntenvoorlichting, waardoor patiënten direct toegang hebben tot allerlei informatie.

We hebben ook PCR-testen in combinatie met gepoolde antibioticaresistibiliteitstesten in meer detail besproken, als je meer wilt weten over deze methode.

En als u meer informatie wilt om mee te nemen naar uw arts om deze tests te bespreken, kunt u onze hulpmiddelen voor het testen van UWI’s downloaden.

2. Next Generation Sequencing (NGS) voor UWI’s

Next Generation Sequencing (NGS) is een overkoepelende term die een paar verschillende soorten op DNA gebaseerde technologieën omvat. NGS-tests die beschikbaar zijn voor UWI maken over het algemeen gebruik van wat 16s en 18s wordt genoemd, wat verwijst naar een gen dat alle bacteriën (16s) en schimmels (18s) gemeen hebben.

NGS is uitgebreider dan PCR omdat de detectie niet beperkt is tot een panel van organismen. In plaats daarvan zoekt NGS naar de 16s en 18s genen in al het genetisch materiaal in een monster en vergelijkt dit met een database van duizenden organismen.

De geïdentificeerde organismen worden vaak gerapporteerd in termen van ‘belasting’, wat aangeeft hoeveel van het gevonden genetisch materiaal bestond uit DNA van een bepaald organisme.

NGS-testen zijn niet zo wijdverbreid beschikbaar als PCR-testen, maar ze worden toegankelijker naarmate meer diagnostische bedrijven deze technologie toepassen.

Digitale microbiologie door SBL

In het Verenigd Koninkrijk combineert Digital Microbiology van SBL het gebruik van NGS-technologie met MIC-tests (Minimum Inhibitory Concentration) om aanbevelingen voor antibiotica te kunnen doen. Digital Microbiology biedt een thuis UWI en vaginale test aan waarbij elk monster thuis kan worden verzameld. Een handtekening van een arts is niet nodig en de resultaten worden direct aan u verstrekt. Meer informatie over Digitale Microbiologie.

MicroGenDX

MicroGenDX biedt NGS UWI en vaginale testen die rechtstreeks naar huis worden verzonden en in de meeste regio’s beschikbaar zijn. Een handtekening van een arts is niet nodig om een testkit te bestellen, een handtekening is wel nodig om antibiotica-aanbevelingen te ontvangen. Lees meer over MicroGenDX.

Biotia-ID Urine

Biotia-ID Urine maakt gebruik van shotgun sequencing, een uitgebreide vorm van Next Generation Sequencing (NGS), en kunstmatige intelligentie (AI) om organismen in een urinemonster op te sporen en te analyseren. Genetisch materiaal in het monster wordt vergeleken met een database van meer dan 7000 organismen om vast te stellen of er van een lijst van meer dan 40 uropathogenen aanwezig zijn. Deze test is beschikbaar in alle Amerikaanse staten en Biotia biedt een telegezondheidsoptie voor gemakkelijke toegang. Biotia kan patiënten direct doorverwijzen naar artsen die hun test gebruiken. Lees meer over Biotia-ID Urine.

Een waarschuwing met betrekking tot op DNA gebaseerde UWI-testmethoden

Hoewel wetenschappers al vele jaren DNA gebruiken om microben te identificeren, is de technologie in het verleden duur en tijdrovend geweest en daarom ongeschikt voor het dagelijks testen van chronische ziekten.

Dit is echter aan het veranderen en technologieën zoals PCR en NGS worden nu gebruikt om het unieke DNA te identificeren van microben die worden aangetroffen in menselijke testmonsters, waaronder urine. Testen op basis van DNA hebben al meer dan 1.200 verschillende microbiële soorten gedetecteerd in urinemonsters – een veel hoger aantal dan elke andere testmethode voor UWI.

Sommige chronisch UWI-geletterde artsen zijn huiverig voor op DNA gebaseerde testmethoden, omdat deze vaak honderden organismen in één urinemonster kunnen detecteren en de betekenis van deze organismen nog niet bekend is. Hoe kunnen we weten welke organismen we moeten behandelen als we niet weten of een organisme bijdraagt aan de symptomen van UWI?

Om deze vraag te beantwoorden, laten de testresultaten op basis van DNA meestal zien in welk percentage elk organisme is aangetroffen – het idee is dat dominante ziekteverwekkers worden geïdentificeerd en dat deze als eerste moeten worden behandeld. Op dit moment is dit de beste informatie die we hebben.

Deze aanpak is succesvol gebleken voor veel behandelaars die op DNA gebaseerde testen omarmen op verschillende gebieden van de menselijke gezondheid, waaronder chronische urinewegproblemen.

Als conventionele methoden onduidelijke of negatieve testresultaten voor UWI’s opleveren, kunnen DNA-gebaseerde testmethoden zoals PCR en NGS helpen bij het vinden. Het is altijd belangrijk om eerst een arts te vinden met wie je kunt samenwerken.

Uitgebreide Kwantitatieve Urinekweek (EQUC) is een testmethode voor UWI’s die relatief nieuw is en in veel recente onderzoeken is gebruikt rond het vrouwelijke urinemicrobioom en terugkerende UWI’s.

EQUC gebruikt een aangepast urinekweekprotocol dat voortbouwt op het standaardconcept van urinekweek met enkele zeer belangrijke wijzigingen. Deze omvatten het gebruik van grotere volumes urine, gevarieerde atmosferische omstandigheden voor incubatie en langere incubatietijden.

Het resultaat is dat de omstandigheden van EQUC veel beter zijn dan die van de standaard urinekweek.

Uit een onderzoek waarin de twee technieken werden vergeleken, bleek zelfs dat EQUC in 80% van de geteste monsters bacteriesoorten liet groeien (positief was). Ter vergelijking: 92% van deze zelfde monsters werd gerapporteerd als niet groeiend (negatief) bij gebruik van een standaard urinekweek.

EQUC is als testmethode voor UWI goedgekeurd door een aantal artsen in de VS. We onderzoeken waar patiënten toegang kunnen krijgen tot EQUC en zullen meer informatie publiceren zodra we die hebben.

4. Microscopietest vers urinemonster

Deze test is precies wat het klinkt. Als je een urinemonster geeft, wordt dit onmiddellijk onder een microscoop geanalyseerd om zaken als bacteriën, schimmels, witte en rode bloedcellen en blaasslijmvliescellen (epitheelcellen) te tellen. Het is een techniek die in de jaren 1920 werd gebruikt en sindsdien nieuw leven is ingeblazen.

Een Brits onderzoek gericht op terugkerende blaasontsteking met negatief urineonderzoek, geleid door specialist wijlen professor Malone-Lee, gebruikte deze UWI-testtechniek in combinatie met een grondige beoordeling van de symptomen.

Op basis van positieve identificatie van infectie met behulp van deze techniek meldde het onderzoek een behandelsucces van 84% bij patiënten met aandoeningen van de urinewegen die voorheen onbehandelbaar werden geacht.

"We do one test; immediate microscopy of a fresh specimen of urine; counting the white and red blood cells, bladder lining cells, bacteria and fungi. The symptoms and the microscopic data are interpreted...they force consideration of all the data particularly the patient's narrative." Professor Malone-Lee, Whittington Hospital, UK

Op dit moment weten we niet of er in de VS specialisten zijn die dezelfde test- en beoordelingstechnieken gebruiken. Het is echter mogelijk om deze techniek na te bootsen met de hulp van een specialist.

5. Gewijzigde standaard urinekweektest

Hoewel we de onnauwkeurigheid van standaard UWI-testen en de frequentie van negatieve UWI-testresultaten erkennen, vinden sommige mensen toch een antwoord. U kunt mogelijk verzoeken om wijzigingen in de standaard urinekweek om de nauwkeurigheid te vergroten. Mogelijke verbeteringen zijn onder andere:

1. Verlaag de drempel voor Unités formant colonies (CFU) van¹⁰⁵ naar¹⁰³ of¹⁰².
2. Zorg ervoor dat er een gevoeligheidstest wordt uitgevoerd als je test positief is voor bacteriën of gisten, zelfs bij lagere niveaus. Dit moet automatisch gebeuren en is essentieel om te bepalen welk antibioticum of welke behandeling tegen gisten moet worden voorgeschreven.
3. De incubatieperiode verlengen om de groei van meer soorten ziekteverwekkers aan te moedigen.

Deze veranderingen zijn niet altijd mogelijk, dus vraag je arts ernaar, of vraag het direct aan bij een laboratorium als je zelfstandig test.

Hoewel we meestal niet aanraden om technieken te gebruiken waarvan is aangetoond dat ze zo gebrekkig zijn, zijn er in de meeste regio’s maar heel weinig alternatieven na een negatieve UWI-test, en we willen het niet helemaal verwerpen.

Waarom het belangrijk is om de juiste behandelaar te vinden

U kunt zelfstandig testen op UWI’s aanvragen, maar de resultaten zijn slechts beperkt bruikbaar zonder een arts die de informatie kan interpreteren en een geschikte behandeling kan voorschrijven.

Omdat de hierboven beschreven soorten UWI-tests niet algemeen beschikbaar zijn, zijn veel artsen er misschien helemaal niet van op de hoogte. Of ze zijn er wel van op de hoogte maar hebben geen ervaring met het gebruik ervan, of denken dat ze niet helpen.

Zoek altijd een behandelaar om mee samen te werken voordat je testen aanvraagt. We hebben de behandeling van terugkerende UWI’s in een apart artikel behandeld, dus duik daar in voor meer inzicht.

“With Microbiome testing, you don't often get one bacteria. Certainly, I have found the usual suspects like E. coli. I’ve even detected some STIs, and anaerobes that can’t be grown by culture. Sometimes, you get long lists of bacteria that we know very little about, and I'll do extensive literature searches and sometimes barely come up with one or two papers. And so what I generally do in that situation is to try and figure out which are likely to be pathogenic, and treat those. This is a really different way of prescribing antibiotics compared to when I was trained." Dr Michael Hsieh, MD, PhD

Alleen jij kunt beslissen hoe belangrijk het is om effectievere tests en behandelingen na te streven.

Stel jezelf eerst een paar vragen:

1. Heb je al meerdere urinemonsters ingeleverd voor kweek in een laboratorium?
2. Zo ja, waren de resultaten negatief ondanks uw symptomen? Heb je de resultaten daadwerkelijk ontvangen?
3. Als uw resultaten positief waren, hebt u dan het gevoel dat de behandeling effectief was, of kreeg u kort daarna opnieuw last van symptomen van UWI?
4. Heb je het gevoel dat je met je terugkerende of chronische symptomen gelukkig kunt omgaan, of ben je geïnteresseerd in het onderzoeken van een mogelijke oplossing op lange termijn?
5. Heb je al je vorige testresultaten verzameld en met één behandelaar doorgenomen om patronen of trends te bespreken?
6. Heb je het gevoel dat je de beschikbare opties begrijpt, of moet je nog meer onderzoek doen?
7. Heb je een behandelaar van wie je denkt dat hij of zij je kan helpen met alternatieve testmethoden?

Dit zijn allemaal vragen die we niet voor je kunnen beantwoorden. We begrijpen dat dit voor iedereen een individueel traject is.

Voor antwoorden op veelgestelde vragen over chronische en terugkerende UWI, bezoek onze FAQ pagina.